از سال ۱۹۸۹ به بعد، به دلیل پیشرفت های پزشکی در درمان این سرطان، امید به زندگی بیماران تا حد زیادی بالا رفته است. بر طبق گزارش انجمن سرطان آمریکا (ACS) فقط در ایالات متحده بیش از ۳.۱ میلیون نفر از این سرطان جان سالم به در برده اند. به عبارتی احتمال مرگ بر اثر این نوع سرطان، چیزی حدود ۱ در ۳ نفر (۶/۲٪) است.
بر اساس گزارش های این سازمان در حال حاضر حدود ۲۶۸۶۰۰ نفر در ایالت متحده، به سرطان پستان مبتلا هستند و طبق آمارها پیش بینی می شود که در سال ۲۰۱۹، حدود ۶۲۹۳۰ نفر به این تعداد اضافه خواهند شد که تعداد ۴۱۷۶۰ زن بر اثر ابتلا به سرطان سینه جان خود را از دست خواهند داد. به خاطر پیشرفت های پزشکی روز به روز تعداد مرگ و میر بر اثر این سرطان، کمتر از گذشته می شود و شانس درمان کامل مبتلایان افزایش مییابد.
آنچه تا حد زیادی درمان سرطان سینه را راحت تر می کند، این است که زنان علائم این سرطان بشناسند و به محض مشاهده این علائم به پزشک مراجعه کنند. البته در مواردی مردان نیز به این سرطان دچار می شوند؛ اما در این مقاله از سایت دکترچک، می خواهیم به طور اختصاصی در مورد سرطان پستان در زنان صحبت کنیم.
اولین علائمی که در سرطان سینه دیده می شود، وجود بافتی ضخیم و سفت در پستان یا زیر بغل است که با لمس پستان می توانید این توده را احساس کنید. علائم دیگری که در صورت ابتلا تجربه می کنید عبارتند از:
بیشتر توده هایی که بر روی پستان لمس می کنید، سرطانی نیستند و اکثر آن ها بافت های خوش خیم و یا چربی هستند؛ به هر حال در صورت مشاهده توده، باید هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید تا در صورت سرطانی بودن، در مراحل اولیه آن، بتوانید به راحتی آن را ریشه کن کنید.
اندازه گیری مراحل سرطان پستان، به اندازه تومور و انتشار تومورها در گرههای لنفاوی یا بقیه نقاط بدن بستگی دارد.
روش های مختلفی برای مشخص کردن مرحله سرطان سینه وجود دارد. یکی از راه ها این است که مشخصات تومور را بر اساس مراحل از پیش تعیین شده از عدد ۰ تا ۴ ( در پایین توضیح می دهیم) شماره گذاری و مرحله سرطان را مشخص کنید؛ البته در بعضی مواقع بعضی خصوصیات خاص تومورها باعث می شوند که پزشکان، مرحله سرطان را متفاوت از این فهرست شماره گذاری کنند.
مرحله ۰: در این مرحله که به کارسینومای غیر مهاجم پستان (DCIS) معروف است، سلول های سرطانی در خود پستان قرار دارند و هنوز به بافت های اطراف پستان حمله نکرده اند.
مرحله ۱: در این مرحله، تومور حدودا ۲ سانتی متر پهنا دارد و هنوز به گره های لنفاوی حمله نکرده است یا تعدادی کمی از سلول های در گره های لنفاوی قرار گرفتند.
مرحله ۲: تومور حدودا ۲ سانتیمتر است و به گره های لنفاوی حمله کرده است یا بین ۲ تا ۵ سانتی متر است و به گره های لنفاوی حمله نکرده است.
مرحله ۳: تومور حدودا ۵ سانتیمتر پهنا دارد و به گره های لنفاوی زیادی در اطرافش حمله کرده است یا بزرگتر از ۵ سانتی متر است و در تعداد کمی از گره های لنفاوی پخش شده است.
مرحله ۴: سلول های سرطانی به اندام های دورتر مانند استخوان ها، کبد، مغز یا ریه ها رسیده اند و آن ها را در بر گرفته اند.
پس از رسیدن به سن بلوغ، سینه زنان دچار تغییرات زیادی می شود و در بزرگتر کردن آن، بافت های چربی، بافت های پیوندی و هزاران بافت نرم دیگر نقش دارند. این بافت ها شامل: غده های شیری نیز هستند که در تولید شیر نقش مهمی دارند. در بین این غده ها، لوله های ریزی وجود دارند که شیر را به سمت نوک پستان هدایت می کنند.
سلول های سرطانی سلول هایی هستند که بعد از جهش دچار تکثیر و تغییر ناگهانی می شوند و پس از مدتی، تعدادشان آنقدر زیاد می شود که تشکیل یک توده می دهند. یکی از ویژگی های این سلول ها این است که مانند سلول های سالم پس از مدت معینی نمی میرند و برای مدت زیادی به حیاتشان ادامه می دهند. حیات این سلول ها، به مواد مغذی و انرژی زیادی وابسته است و با تغذیه این سلولهای سرطانی، دیگر سلول های سالم از مواد مغذی محروم می مانند و پس از مدتی از بین می روند.
به طور معمول سرطان پستان در داخل مجاری شیر یا بافت های نرمی که شیر را تولید می کنند، ایجاد می شود و از آن جا به بقیه قسمت های بدن سرایت می کند.
علت دقیق ایجاد سرطان سینه تا امروز مشخص نشده است؛ ولی برخی عوامل هستند که در بالا بردن خطر ابتلا به این سرطان نقش دارند. برخی از این عوامل را نمی توان مدیریت کرد و فقط با شناخت آن ها، می توانید نسبت به معاینه خود حساس تر باشید و بعد از مشاهده نشانه ها، سریع تر به پزشک مراجعه کنید. بعضی از عوامل هم کاملا به شیوه زندگی و رفتار شما بستگی دارند و با مدیریت آن ها می توانید، زندگی سالم تری داشته باشید و خطر ابتلا به سرطان پستان را کمتر کنید. در ادامه با این عوامل آشنا می شویم:
هر چه سن زنان بیشتر شود، احتمال ابتلای آن ها به سرطان سینه افزایش مییابد. به طور معمول خطر ابتلا به سرطان پستان در سن ۲۰ سالگی حدودا ۰.۰۶٪ است. این احتمال تا سن ۷۰ سالگی به ۳.۸۴ درصد می رسد.
زنانی که در ژن های BRCA1 و BRCA2 آنها ( این دو ژن نقش مهمی در مهار تومور ها و ترمیم DNA دارند) جهش های خاصی صورت گرفته است، به احتمال زیاد، نسبت به افراد عادی، در معرض ابتلا به سرطان پستان، سرطان تخمدان و یا هر دو این سرطان ها قرار دارند. این ژن ها جزو ژن هایی هستند که از والدین به فرزندان به ارث میرسد و به احتمال زیاد معیوب بودن ژن های والدین، ژن های فرزندانشان را هم تحت تاثیر قرار می دهد.
علاوه بر این، جهش در ژن TP53 نیز خطر ابتلا به سرطان پستان را بیشتر می کند.اگر در خانواده تان فردی وجود دارد که به سرطان پستان مبتلا شده است، احتمال اینکه شما هم به این سرطان مبتلا شوید وجود دارد.
زنانی که قبلاً به سرطان سینه مبتلا شده اند، بیشتر از کسانی که تا به حال به این بیماری مبتلا نشده اند، در معرض ابتلای دوباره به آن قرار دارند؛ یعنی شانس بازگشت این بیماری در آنها بسیار بالاست و در صورت نداشتن سبک زندگی سالم، خطر ابتلای دوباره به این سرطان وجود دارد.
از طرف دیگر اگر در گذشته، توده های غیر سرطانی در سینه تان داشته اید، احتمال اینکه بعدا به نوع سرطانی این توده ها، دچار شوید، زیاد است؛ مثلا: افرادی که قبلا به هایپرپلازی (بزرگ شدن غیر عادی) مجرای آتیپیک یا به لوبولار (بزرگ شدن غده های پستان) دچار شده اند، جزو افرادی هستند که باید مراقب نشانه های سرطان باشند و با دیدن توده های غیر عادی سریعا به پزشک مراجعه کنند.
افرادی که در گذشته به سرطان سینه، سرطان تخمدان، سرطان لوله فالوپ یا سرطان صفاق مبتلا شدند، هم باید آزمایش ژنتیک انجام دهند.
خانم هایی که سینه های بزرگتر و حجیم تری دارند، در معرض افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان قرار دارند و باید در صورت لمس تومور یا مشاهده تغییرات ناگهانی در پستان ها سریعا به پزشک مراجعه کنند.
طبق تحقیقاتی که به تازگی انجام شده است مشخص شد که تولید بیش از اندازه استروژن در بدن، می تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد. شروع شدن عادت ماهیانه زودتر از سن طبیعی یا وارد شدن به دوران یائسگی دیرتر از سن طبیعی، باعث افزایش ترشح استروژن در بدن می شود.
شیر دادن به نوزاد مخصوصا اگر بیشتر از ۱ سال انجام شود، به طرز چشمگیری احتمال ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهد؛ بنابراین بارداری و شیردهی به نوزاد، باعث کاهش سطح استروژن بدن می شود.
اضافه وزن و یا چاقی بعد از یائسگی، باعث بالا رفتن سطح استروژن بدن می شود؛ به همین دلیل احتمال ابتلا به سرطان سینه در آنها افزایش مییابد. مصرف قند زیاد هم یکی از دلایل چاقی و افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان است.
براساس تحقیقات موسسه ملی سرطان (NCI) مشخص شد که زنانی كه دائما الكل مصرف می كنند، در مقایسه با زنانی كه گهگاهی آن را مصرف می کنند، با احتمال بیشتری، به سرطان سینه دچار می شوند. از طرف دیگر خطر مشروبات الکلی متوسط تا سنگین، بیشتر از نوشیدنی هایی است که الکل کمی دارند.
اگر به هر دلیلی در گذشته تحت پرتو درمانی بوده اید، با احتمال بیشتری در معرض ابتلا به سرطان پستان قرار دارید؛ به طور مثال: کسانی که برای درمان سرطانشان از پرتو درمانی استفاده می کنند، باید بعد از مشاهده توده و یا تغییر در پستانشان سریعا به پزشک مراجعه کنند.
مطالعات موسسه ملی سرطان (NCI) مشخص کردند كه مصرف داروهای ضد بارداری خوراكی، ممکن است به میزان خیلی کمی، خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهند.
همچنین هورمون درمانی (HRT)( برای متعادل کردن هورمون های استروژن و پروژسترون (EPT)) خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد.
طبق تحقیقات در سال ۲۰۱۳، مشخص شده است:« زنانی که جراحی کاشت ایمپلنت در پستان را انجام دادند، مرگ و میر بیشتری بر اثر سرطان پستان داشتند .» آمار بالای مرگ و میر می تواند به این دلیل باشد که ایمپلنت، توده ها و بافت های سرطانی را مخفی میکند و در تشخیص سلولهای سرطانی مشکل به وجود می آورد و از طرفی این ایمپلنت ها بافت و فرم سینه را تغییر می دهند و خطر ابتلا به سرطان سینه را بیشتر می کنند.
البته بعد از آن، در سال ۲۰۱۵ تحقیقات دیگری انجام شد که نشان داده است:« کاشت ایمپلنت خطر ابتلا به سرطان پستان را بیشتر نمیکند و تاثیری در ابتلا به آن ندارد.»
برای تایید و تکذیب این ادعاها به تحقیقات و مشاهدات بیشتری نیاز است.
متن کامل مقاله در وب سایت سلامت دکترچک قابل مشاهده می باشد.
درباره : سلامت ,